Kreidlerdatabase
Er is natuurlijk heel wat gebeurt in de loop van de jaren in de Kreidler fabriek.'
De periode 1863 tot 1983 was 'roerig
Vanaf 1949 tot en met 1982 is voor ons interessant 👍👌
Kreidlerdatabase
Kreidler Werke 1-4 periode 1903-1982
Geschiedenis van de Kreidler onderneming
Kreidlerdatabase
Kreidlerdatabase
Het bedrijf was ten dode opgeschreven door datgene wat het ooit groot had gemaakt: de creatieve gedrevenheid van zijn eigenaar.
Onder Alfred Kreidler groeide de onderneming gestaag, hij was niet langer tevreden met de productie van voertuigen alleen en had meer dan 32 bedrijven in zijn Kreidler Groep geïntegreerd. Onder hen waren banken, fabrikanten van lakpistolen en ook de bekende horlogemaker Kienzle.
Hoewel Alfred Kreidler reeds in 1963 op 65-jarige leeftijd uit de directie was getreden, hield hij als voorzitter van de raad van toezicht en als voornaamste eigenaar alle touwtjes stevig in handen tot aan zijn dood in 1980.
De 83-jarige was al enige tijd niet meer in staat om aan de eisen van het bedrijfsleven te voldoen.
Sommige van de machines in de fabriek hadden bijna de leeftijd van de eigenaar bereikt, spotte het tijdschrift Spiegel destijds.
Uit overdreven zuinigheid werden vervallen machines niet vervangen, maar steeds opnieuw gerepareerd, wat uiteindelijk meer kostte dan de nieuwe aanschaf.
De oude man blokkeerde de eisen van de ondernemingsraad om eindelijk in nieuwe apparatuur te investeren door te zeggen: "Wat 75 jaar goed was, kan nog 50 jaar mee".
Het Spiegel-rapport van toen is met een link beschikbaar op onze website in de rubriek "Downloads". Hij realiseerde zich niet dat de concurrenten uit het Verre Oosten reeds in de "startblokken" stonden voor de verkoop toen de klasse van de lichte motorrijwielen begin juni 1981 werd ingevoerd.
Tijdens deze overgangsperiode hadden zij reeds 10.000 eenheden verkocht en Kreidler kampte nog steeds met ernstige knelpunten in de productie als gevolg van verouderde productiefaciliteiten. Kreidler had slechts 170 eenheden aan zijn concurrent kunnen verkopen.
Begin 1982 had Kreidler schulden ten belope van 30 miljoen DM bij zijn schuldeisers.
De directeur, Wolf-Dieter Gramatke, was dringend op zoek naar een nieuwe investeerder en poetste het modellengamma op met nieuwe voertuigen, maar hij slaagde er niet in een solvabele investeerder voor de fabriek te vinden.
De neergang van de onderneming was niet meer te stuiten en op 12 maart 1982 werd bij de arrondissementsrechtbank te Ludwigsburg de faillissementsprocedure aangevraagd.
De advocaat van Stuttgart 'Dr. Volker Grub' werd belast met de behandeling van de faillissementsprocedure.
Het verhaal van de Kreidler-Werke eindigde met het totale faillissement van de onderneming en de volledige uitverkoop, voor zover mogelijk ook in bruikbare afzonderlijke divisies.
Voertuigen werden los geassembleerd en 'en bloc' verkocht vijf machines aan de dealers, maar er werden ook voertuigen verkocht aan particulieren rechtstreeks af fabriek (fabrieksverkoop). In de regel kregen de dealers altijd een dealerkorting van 18%, en nu kwam daar nog eens een speciale korting van 20% bovenop.
De sportieve Kreidler Mokick RMC-S was bijvoorbeeld verkrijgbaar voor 2230 DM in plaats van 3600 DM.
Een Florett uit de jaren 80 kostte slechts 2400 DM in plaats van bijna 4000 DM, wat overeenkwam met de prijs van een Honda MB-80.
In 1982 werden speciale aanbiedingsadvertenties geplaatst in verschillende motorkranten om de 10.000 voertuigen in voorraad zo snel mogelijk te verkopen tegen eind september 1982. Sommige van deze advertenties zijn hier te zien op onze website onder "Kreidler Advertenties".
Door deze afbraakprijzen konden ongeveer 5000 modellen worden verkocht, 4500 voertuigen die oorspronkelijk voor de Zwitserse markt waren geproduceerd, werden tegen een afbraakprijs naar Iran uitgevoerd, de rest werd geveild.
Op 8 mei 1982 werd ook de veiling van het museum gehouden, en één bieder kocht de gehele 39 kostbare Kreidler-expositiestukken voor 148.500 DM.
Deze bieder wilde niet dat de voertuigen naar de vier windstreken werden verstrooid en kocht ze allemaal.
Hij gaf deze voertuigen vervolgens in permanente bruikleen aan het Zweirad Museum in Neckarsulm.
Gedurende deze periode adverteerde het museum herhaaldelijk dat de levering van reserveonderdelen voor de komende jaren gegarandeerd zou zijn.
Voor deze levering van reserveonderdelen zouden 15 van de voormalige 450 werknemers gedurende twee jaar in Kornwestheim blijven werken.
Het bestaande onderdelenmagazijn, de gereedschappen en de gehele onderdelenproductie werden echter verkocht aan de firma Gekeler & Weller GmbH.
De firma Gekeler & Weller zelf produceerde nog enkele voertuigen uit deze voorraden, o.a. RMC/S, LF en een Cross Flory voor de Zwitserse markt.
Deze voertuigen werden ook dienovereenkomstig gemarkeerd als Gekeler & Weller en in het verkeer gebracht.
'Herrmann Gekeler' was altijd sterk verbonden met Kreidler, hij was verantwoordelijk voor de racesuccessen en de records in huize Kreidler, daarom had hij besloten deze stap te zetten.
De firma Gekeler & Weller GmbH verkocht op haar beurt de gehele resterende voorraad aan de Nederlandse Kreidler specialist John Bos in 1987.
In die tijd vulde de voorraad een vrachtwagen van 38 ton en een tractor. Alles bij elkaar waren de onderdelen voldoende voor een bijna volledige productie van 150 tweewielers.
De levering van reserve-onderdelen werd zeker tot 1987 door de faillissementsadministratie verzekerd.
Tot op de dag van vandaag heeft 'John Boss' zelf een winkel voor Kreidler onderdelen in Portugal en vervaardigt hij geschikte Kreidler onderdelen met het gereedschap van die tijd en ook met nieuw gereedschap. Verschillende voertuigen, reserveonderdelen, prototypes en constructietekeningen gingen verloren in het faillissement.
Vreemd genoeg zijn deze vandaag de dag weer te vinden bij sommige verzamelaars. Helaas werden volgens getuigen uit die tijd massa's documenten vernietigd.
Het land werd gebruikt en verkocht.
Waar het Kreidler Werk 2 ooit in al zijn pracht en bloei als werkgeversterrein stond, verrezen na het verval ervan nieuwe woongebouwen.
Ook hier wordt gespeculeerd dat deze "percelen" meer waard waren dan het behoud en het voortbestaan van de Kreidlerfabriek met haar 450 arbeidsplaatsen.
De percelen waren de juwelen in de kroon, dus was het niet onredelijk om deze juwelen te laten vergulden. Helaas werd er veel te weinig aandacht besteed aan het succesverhaal en de succesvolle ontwikkeling van het bedrijf, althans tot het midden van de jaren zeventig, en werd het bedrijf koelbloedig en sober ontmanteld en geliquideerd.
Kreidlerdatabase
Met des te meer genoegen kijk ik terug op de volgende positieve perioden van Kreidler in de jaren 1983 tot 1988.
In 1983 werd Kreidler-Fahrzeug Vertriebs GmbH&Co.KG opgericht door Rudolf Scheidt en Hans Helmig.
Het nieuwe bedrijf werd gevestigd in het Kreidler Depot Theo Kanonenberg in Dortmund.
Wettelijk waren de twee bedrijven gescheiden, maar de heer Rudolf Scheidt was tevens directeur van het Kreidler Depot Theo Kanonenberg.
In die tijd verkocht de firma Theo Kanonenberg de resterende aandelen van de failliete firma Kreidler.
De heroprichting van de onderneming werd mogelijk gemaakt door de onvermoeibare inspanningen van de heer Rudolf Scheidt met gebruikmaking van de Kreidler handelsmerken.
Deze handelsmerken van de firma Kreidler werden door de curator "Dr. Volker Grub" verkocht aan de Garelli-dealer Mr. Hans Helmig in Keulen.
De koper stelde ze echter ter beschikking van de Kreidler-Fahrzeug Vertriebs GmbH & Co.KG, zodat deze nieuwe onderneming onder de oude naam Kreidler en het logo weer nieuwe producten kon produceren.
Deze nieuwe onderneming ontwikkelde, samen met Garelli in Italië en de vroegere leveranciers van Kreidler, nieuwe modellen, die niet alleen de naam Kreidler droegen, maar ook een groot deel van de Zwabische tweewielers. Het was nuttig voor deze nieuwe productie dat Kreidler voertuigen in feite voor 25% uit zelf vervaardigde onderdelen en voor 75% uit eerder aangekochte onderdelen waren vervaardigd.
De ontwikkeling en productie van deze nieuwe voertuigen vond rechtstreeks bij Garelli in Italië plaats.
In die tijd moesten de nieuwe TÜV-inspecties worden uitgevoerd op de plaats van productie in Italië, zodat de toenmalige TÜV-vertegenwoordiger van Essen naar Italië moest vliegen om de inspecties voor de Duitse markt uit te voeren. De onderneming had 16 oude Kreidler depots die werden teruggebracht tot 8 Kreidler depots.
Er werd ook een Kreidler Info Mobil aangeschaft om de Kreidler dealers te bezoeken.
In de Info Mobil werden de nieuwe Kreidler producten geïnstalleerd voor presentatie.
De voordelen van de oude en nieuwe Kreidler modellen werden aan de dealers voorgesteld.
De markt werd steeds moeilijker, de voertuigen werden gebouwd in Italië, een goedkoper land, maar om de oude Kreidler-modellen zo goed mogelijk te kopiëren, werden veel onderdelen in Duitsland gekopieerd door de vroegere leveranciers, maar in veel kleinere aantallen en dus tegen hogere prijzen.
De voertuigen waren goed ontworpen en netjes afgewerkt, maar helaas ook in de hogere prijsklasse. De door de wetgever ingevoerde nieuwe helmplicht, het verplichte rijbewijs en enkele andere nieuwe voorschriften hebben bijgedragen tot een steeds geringere verkoop van voertuigen.
De onderneming Kreidler-Fahrzeug Vertriebs GmbH & Co.KG moest dringend handelen.
In 1988 kwam er een einde aan de samenwerking met Garelli. Het was te voorzien dat de markt voor gemotoriseerde tweewielers zich in een neerwaartse trend bevond en dat er op lange termijn geen wezenlijke verbetering in het verschiet lag.
De onderneming Kreidler-Fahrzeug Vertriebs GmbH&Co.KG heeft daarom besloten de productie uit commercieel oogpunt te staken en de rest van de voorraad te verkopen.
In 1988 volgde de ontbinding van de onderneming.
Met deze commerciële vooruitziende blik onderkende de heer Rudolf Scheidt het heden en bespaarde hij zijn bedrijf hetzelfde lot als het verschrikkelijke faillissement van de firma Kreidler in Kornwestheim in 1982.
De vroegere directeur Dhr. Rudolf Scheidt voorziet de Kreidler fan gemeenschap ook vandaag nog van zijn kennis.
Alle documenten van het eerste tot het laatste door Kreidler in Duitsland gebouwde voertuig worden door hem in Dortmund bewaard.
Daarom kan hij serieuze steun verlenen met duplicaten, typeplaatjes en certificaten.
Hier zijn adres voor kopie ABE documenten. Telkens wanneer ik zijn hulp nodig heb, blijkt "Rudi" een vriendelijke en competente expert in Kreidler zaken te zijn.
Ik zou van deze gelegenheid gebruik willen maken om Rudi te bedanken voor zijn inzet gedurende de vele tientallen jaren van actieve ondersteuning voor de Kreidler hobby.
Kreidlerdatabase
1988 - Ontwikkeling, nieuwe productie en distributie door "Kreidler Europe Motor GmbH", An der Schmiede 4, 26135 Oldenburg.
De merken en handelsmerken waren oorspronkelijk door de faillissementscurator verkocht aan de Garelli-dealer de heer Hans Helmig uit Keulen.
Na de sluiting van de firma Kreidler-Vertriebs GmbH & Co.KG werden ze doorverkocht en zijn nu in handen van "Kreidler Europe Motor GmbH".
Het merk Kreidler wordt heden gebruikt voor de bouw en verkoop van motorscooters en klassieke en moderne kleine en lichte motorfietsen.
Het is vermeldenswaard dat dit bedrijf de laatste jaren steeds mooiere en technisch rijpere voertuigen heeft geproduceerd.
Ook hier ben ik er zeker van dat de heer Rudolf Scheidt zijn invloed en zijn bekwaamheid heeft aangewend om het merk in stand te houden zoals wij het vandaag nog op de wegen kunnen ervaren. De "ervaring" betekent behoud en continuïteit, zij het op een heel andere manier, maar passend bij het heden en bij de vooruitgang.